اثر متقابل استرس بنزوآلفا پیرن (bap) و عفونت vibrio alginolyticus برماهی هامور معمولی

به طور وسیعی شیوع بیماری های حیوانات آبزی، هم از نظر فراوانی و هم از نظر شدت افزایش یافته است که تعدادی از آنها با تغییرات محیطی آنتروپوژنیک همراه هستند. دانسته ها در مورد روابط متقابل پیچیده بین آلودگی و عوامل عفونی بر روی سیستم ایمنی مهره داران کم است. این روابط متقابل به شدت سلامت موجودات را تحت تاثیر قرار می دهد. در مطالعه حاضر، ما اثرات دو غلظت (20 and 200 mg/kg) از بنزوآلفاپایرن (bap) را در الحاق با عفونت vibrio alginolyticus درماهی هامور معمولی epinephlus coioides مطالعه کردیم. هدف از این مطالعه آشکار کردن روابط متقابل بین استرسورها در ارگانیسم میزبان بود. در این راستا 200 قطعه ماهی هامور معمولی سالم (183±5 gram bw) در 7 گروه تقسیم شدند که شامل : ا-گروه کنترل 2- گروه تزریق شده با روغن نارگیل 3و 4- گروه تزریق شده با bap 20 و 200 mg/kg 5و 6- گروه تزریق شده با bac+bap 20 و 200mg/kg 7- گروه تزریق شده با باکتری vibrio alginolyticus. همه گروه ها بعد از تزریق باکتری به مدت 14 روز در شرایط ثابت آزمایشگاهی نگهداری شدند. نتایج مطالعه ما با استفاده از اندازه گیری پارامترهای خونی و ایمنی، آنزیم های کبدی و بافت شناسی بررسی شد. به طور مختصر تغییرات پارامترهای خونی مثل گلبول های قرمز خونی، درصد هماتوکریت و فاکتورهای ایمنی مثل فاگوسیتوزیز، فعالیت لیزوزیم، پایداری غشای لیزوزوم و igm در روزهای 1، 2، 4، 7 و14 آزمایش اندازه گیری شدند. نمونه های بافتی طحال، کلیه سری و کبد برای مطالعات بافت شناسی جدا شدند و در محلول فرمالین برای مدت 12 ساعت نگهداری شدند. برش های 5 میکرومتری از بافت ها آماده شدند و به وسیله هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج نشان داد که فاکتورهای ایمنی و خونی تا روز 4 کاهش یافتند و سپس تا روز 14 در همه گروه های آزمایشی به جز گروه های اکسپوز شده با باکتری تنها، افزایش یافتند. پائین ترین و بالاترین مقدار این پارامترها به ترتیب در گروه های ترکیبی و گروه باکتری مشاهده شد. نتایج مطالعه ما روابط متقابل بین عفونت vibrio alginolyticus و اکسپوز با دو غلظت bap را در ماهی هامور معمولی نشان می دهد. ما فرض می کنیم که پاسخ التهابی آغاز شده با عفونت باکتریایی، مانع توانایی ماهی هامور معمولی برای مقاومت در برابر bap نسبت به شرایط طبیعی است. به عبارت دیگر پارامترهای ایمنی مثل igm پلاسما، فعالیت لیزوزیم، پایداری غشای لیزوزوم، و فعالیت فاگوسیتوزیزبه طور معنی داری تا روز 4 و 7 به ترتیب در گروه های تحت تاثیر قرار گرفته با دو دز bap و bac+bap کاهش یافتند. کاهش پارامترهای ایمنی در ماهیان تحت تاثیر قرار گرفته با bap و باکتری vibrio alginolyticus، پیشنهاد کننده روابط آنتاگونیستیک و مخا لف بین این دو استرسور است. آنزیم های ast و alp تا روز 7 افزایش یافتند و سپس تا روز 14 کاهش یافتند. بالاترین مقدار این دو آنزیم در ماهیان تیمار شده با bac+bap200 mg/kg در همه روزهای نمونه برداری مشاهده شد. تغییرات پاتولوژیکی در طحال تقریبا در همه گروه ها افزایش مراکز ملانوماکروفاژی، خونریزی، تراکم سلول های ایمنی و مشاهده کلنی های باکتری را نشان دادند. تغییرات پاتولوژیکی درکلیه سری شامل مراکز ملانوماکروفاژی، شکسته شدن گلبول های قرمز، کلنی های باکتری و به هم ریختگی بافتی بود. تغییرات پاتولوژیکی مثل واکوئله شدن هپاتوسیت ها، مراکز ملانوماکروفاژی، هیپرتروفی سلول های کبدی و نکروز بافتی در همه گروه ها مشاهده شد